MARTÍNEZ ROJAS, S.M., RUIZ ROA, S.L., SÁNCHEZ PÉREZ, D.G. y JIMÉNEZ CASTELLANOS, M.N., 2022. Panorama de la automedicación en estudiantes de educación superior: una mirada global. Revista Ciencia y Cuidado, vol. 19, no. 2 (May-August), pp. 99-111. ISSN 1794-9831, 2322-7028
Automedikazioa bereziki unibertsitateko gazteek egiten dute, gaixotasunekiko immunitatea dakarrelakoan, preskripziorik gabeko sendagaien erabilerak dituen ondorioak kontuan hartu gabe. Helburua da goi-mailako hezkuntzako ikasleen automedikazioari buruz dagoen literaturaren aurkikuntzak aztertzea. 23 artikulu lortu ziren, eta bertatik sei nukleo tematiko finkatu ziren: automedikatzeko arrazoiak; kontsumitzen diren talde farmakologikoak; kontsumitzeko gomendio-iturriak; faktore soziodemografikoak; seihilekoak eta programa akademikoak; eta automedikazioaren arriskuei buruzko ezagutzak. Analgesikoak dira gehien kontsumitzen diren sendagaiak, eta buruko mina da erabiltzeko arrazoi nagusia. Farmazia-industriak, komunikabideekin batera, gomendio-iturri izaten dira. Automedikazioaren arriskuei buruzko ezagutza-maila baxuak nagusitu ziren. Ondorioak: literaturak adierazten du osasun publikoko arazo hori gero eta handiagoa dela, eta agerian uzten du arazo horri estrategia eraginkorrekin heldu behar zaiola.
RAFAELA RICCI, C., 2021. Innovar o fracasar: claves para pensar una nueva institucionalización de los aprendizajes en la escuela del siglo XXI. Innovaciones educativas, vol. 23, no. 34, pp. 52-69. ISSN 2215-4132, 1022-9825
Saiakera galdera hauetatik abiatu zen: zer egin ikasgeletan gertatzen denak zentzurik izan dezan? Eta zer egin gaur egun eskola modernoarekin? Galdera horiek balioa eta premia hartzen dute gizarte, estatu, eskola eta hezkuntza sistemen ahuleziak eta ahalmenak agerian utzi dituen COVID-19aren birusak eragindako pandemiaren testuinguruan eta, horretan ez ezik, XXI. mendeko lehen hamarkadetakoan ere, non XIX. eta XX. mendeetako Modernitatearen berezko eskolatze masiboaren agortzea nabarmena den. Pandemia horretako prebentziozko, nahitaezko edo iradokitako konfinamenduan eta isolamenduan, haurren, gazteen eta helduen kexak eta erreklamazioak agertu dira, gela askotan gertatu bezala, pantailen atzean eta honako galdera honetan laburbilduta: «Zertarako balio dit horrek?», irakaskuntzako praktikei eta eskolako edukiei erreferentzia eginez. Saiakeraren helburu orokorra da beste eskola-formatu batzuk pentsatzeko aukera emango duten elementu kontzeptualak ematea, eta ikasgelak eta eskolak diseinatzea, ikaskuntzek eta irakaskuntzak ikaslearentzat zentzu berria har dezaten. Historiako, psikologia sozialeko, pedagogiako, didaktikako eta psikopedagogiako ikuspuntutik, aurkeztutako azterketak ahalbidetzen du honakoa ondorioztatzea: kontua ez da egungo eskolarekin “apurtzea”, baizik eta, dagoena abiapuntutzat hartuta, beharrezkoa eta posiblea dela aldaketa-berrikuntza mugimendu sinergiko bat eratzea, irakaskuntzak duen balioa gordeko duena eta ikaskuntzaren beste kontzepzio bat instituzionalizatuko duena.
SÁNCHEZ ROJO, A., 2022. El reto de educar para la privacidad en un mundo hiperconectado. Participación educativa, vol. 9, no. 12, pp. 105-116. ISSN 1866-5097
Gaur egungo mundu hiperkonektatuan, aurreko mundu analogikoan ez bezala, haurrek eta gazteek beren identitate pertsonalagoa garatzen dute eremu publikoan, batez ere, eta ez pribatuan. Ziberespazioan garatzen dituzte beren bizitzak. Hala ere, ziberespazioa ez da bitarteko hutsa; aitzitik, berezko helburu batzuk ditu, eta horiek ezagutzea eta nabarmentzea garrantzitsua da, sozialki eta pertsonalki jokabide kaltegarriak sortzen laguntzen baitute. Artikulu horrek erakutsi nahi du pribatutasunean eta pribatutasunerako hezkuntza berreskuratzea garrantzitsua dela portaera horiei aurre egin ahal izateko. Helburu horrekin, lehenik eta behin, alde batetik, definitu dugu pribatutasuna zer den, Modernitatearen hasieratik ulertu den moduan; eta, beste alde batetik, adierazi dugu hura sortzea eta babestea zergatik hartu ohi den, beti, garrantzitsutzat heziketaren ikuspuntutik. Bigarrenik, aztertzen dugu gure egungo munduak zenbateraino zailtzen duen aurrez deskribatutako pribatutasun-eredua esperimentatzea. Hirugarrenik, eta azkenik, ondorio gisa ezartzen dugu gaur egungo haur eta gazteen belaunaldiei laguntzearen garrantzia, beren pribatutasuna beste modu batera sortzen, bizitzen eta babesten.
